DBD สัญจร
โดย ศิริรัฐ โชติเวชการ [19-9-2004]

เมื่อสัปดาห์ก่อน เราก็ไปทัวร์นกขมิ้นมาเหมือนกัน อย่าเข้าเพิ่งเข้าใจผิดว่าได้ดิบได้ดีไปอยู่ในคณะติดตามของท่านนายก บุญวาสนาของเรายังไม่ถึงระดับนั้นหรอก แต่เดินทางไปช่วยบรรยายภายใต้โครงการ การพัฒนาศักยภาพธุรกิจสำนักงานบัญชี”ของกรมพัฒนาธุรกิจ การค้า กระทรวงพาณิชย์ หรือที่เขามีชื่อย่อของกรมฯเป็นภาษาอังกฤษว่า DBD(Department of Business Development)

คราวนี้เป็นการไปจัดที่ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา โดยมีสำนักงานบัญชีจากจังหวัดต่างๆ ทั่วภาคใต้ เช่น ชุมพร ประจวบฯ กระบี่ พังงา ภูเก็ต สงขลา นราธิวาส และอีกหลายๆ จังหวัด มาเข้ารับการอบรมกันประมาณแปดสิบราย ซึ่งนับว่า

มีการตื่นตัวมากพอสมควร หัวข้อที่อบรมก็เป็นแนวการจัดการตั้งแต่การวางแผนธุรกิจวางแผนการตลาด ฯลฯ เช่นเดียวกับที่เคยจัดให้กับหมู่เฮาชาวเหนือมาแล้วที่เชียงใหม่เมื่อสองเดือนก่อน มีคุณลุงท่านหนึ่งชื่อคุณลุงประกอบ อายุ 69 ปีแล้ว แต่ยังแข็งแรงและยังมีไฟอยู่จนเรารู้สึกอาย คุณลุงท่านเป็นเจ้าของสำนักงานบัญชีในจังหวัดนราธิวาส ได้บอกว่าดีใจมากที่กรมพัฒนาธุรกิจการค้าบุกมาจัดอบรมให้ถึงแดนดินถิ่นสะตอ เพราะไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น และขอให้ช่วยจัดแบบนี้บ่อยๆ

เมื่อเราถามว่าเขาทำการตลาดกันอย่างไร ส่วนใหญ่ก็ตอบมาเหมือนกันว่าตามพฤติกรรมของนักบัญชีว่าไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากลูกค้าแนะนำกันมา

ส่วนคำถามที่ว่าภาวะการแข่งขันเป็นอย่างไร ก็ทราบว่ามีการตัดราคากันรุนแรงอยู่ และมีหลายท่านเล่าให้ฟังว่าคู่แข่งคนสำคํญก็คือเจ้าหน้าที่สรรพากรในพื้นที่ที่ออกมารับงานแข่งพร้อมรับประกันว่าถ้าใช้บริการแล้วจะไม่เดือดร้อนเมื่อถูกตรวจสอบตามนโยบายใกล้ชิดเป็นรายตัว

ก็มีอีกเสียงหนึ่งเสริมขึ้นมาว่า ที่เอาไปทำนั้น ไม่ได้ทำอะไรเลย เพียงแต่ถึงเวลาถูกตรวจก็จะเคลียร์เรื่องให้ผ่านได้เท่านั้น แค่นี้บรรดาพ่อค้าทั้งหลายก็พอใจแล้ว ทำให้สำนักงานบัญชีที่ตั้งใจทำงานแบบมืออาชีพต้องพากันนั่งตบยุง

ส่วนสำนักงานบัญชีอีกรายหนึ่งก็ออกมาบ่นว่าเป็นมือใหม่ แต่ตั้งใจทำงานอย่างมีคุณภาพ แต่เดือดร้อนจากการที่ถูกสรรพากรในพื้นที่กัดไม่ปล่อยในทุกงบที่ทำให้ลูกค้า และไม่ยอมปิดเรื่องง่ายๆ ทำให้เสียเวลามากถึงแม้จะทำถูกต้องก็เถอะ จนตัวเองและลูกค้าเริ่มท้อใจ

อยู่มาวันหนึ่งได้รับการแนะนำจากสำนักงานบัญชีรุ่นพี่ว่าถ้าไม่อยากเหนื่อยจากการถูกตรวจสอบต้องมีการส่งส่วยรายเดือนแล้วทุกงบที่ถูกตรวจจะผ่านฉลุยไม่ต้องโดนขุดแล้วคุ้ยอีกไม่ยอมจบอย่างที่เป็นอยู่

สำนักงานบัญชีแห่งนี้มาคาดคั้นหาคำตอบกับผู้เขียนว่าเป็นเช่นนั้นจริงหรือ และเคยเจอะเจอแบบนี้หรือไม่ผู้เขียนก็ได้แต่ตอบว่าในส่วนของตัวเองนั้นไม่เคยเจอะเจอถึงเจอก็คงจะยอมเลือกที่จะเลิกอาชีพสำนักงานบัญชี มากกว่าการก้มหน้าก้มตาส่งส่วยเพื่อให้ธุรกิจอยู่รอดจะไม่ยอมส่งเสริมให้คนทำผิดและทำลายวิชาชีพนี้อย่างเด็ดขาด

แต่คำถามที่ว่ามีจริงหรือไม่ตามที่เขาได้ข่าวมาก็ไม่อาจจะทราบได้ คงต้องฝากให้ผู้ใหญ่ในกรมสรรพากรรับเรื่องไปตรวจสอบให้หน่อยว่า ในสองเรื่องที่กล่าวมานั้นมีจริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงข่าวลือ และถ้ามีจริงจะมีบทลงโทษกันอย่างไร

สำนักงานบัญชีบางแห่งก็มาบ่นให้ฟังถึงผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจาก พ.ร.บ.วิชาชีพบัญชี ที่จะให้สำนักงานบัญชีที่เป็นนิติบุคคลต้องวางเงินประกันนั้น จะไม่เป็นการทำให้สำนักงานบัญชีวิ่งหนีกลับไปดำเนินการในรูปของบุคคลธรรมดาหรือคณะบุคคลเพื่อหนีภาระดังกล่าวหรือ ประเด็นนี้ก็ได้ยินบ่นกันมามากจากสำนักงานบัญชีทั่วประเทศ ก็คงต้องรอการทำงานของสภาวิชาชีพบัญชีที่จะมาเคลียร์ปัญหาคาใจหรือหาทางไขในเรื่องนี้

วันนี้ก็ขอจบเรื่องเล่าที่ได้มาจากทัวร์นกขมิ้นทางภาคใต้เพียงเท่านี้ พร้อมกับฝากปัญหาที่ไปได้ยินได้ฟังและนำมาถ่ายทอด เผื่อจะมีผู้ใหญ่ผ่านมาอ่านและช่วยตรวจสอบและแก้ไขปัญหาให้กับสำนักงานบัญชีที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกลได้บ้าง

 ที่มา: http://www.thaiaccounting.com